7 September 2014, 10:32
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 7 September 2014, 10:37 door jos245.)
Realistische marktwaarde van een 240 oldtimer kun je m.i. moeilijk inschatten,of je moet heel ruime marges hanteren.
Er zijn zoveel factoren die een rol spelen.
een paar voorbeelden:
sommige mensen willen alleen bij een bedrijf kopen omdat ze dan meer zekerheid hebben of denken te hebben. Prijsverschillen tussen particuliere of bedrijfsmatige verkoop zijn fors, 50 procent is geen uitzondering;
sommigen willen alleen een geheel originele oldtimer en hebben daar goed geld voor over. Anderen willen dat ook maar hebben er zo weinig mogelijk geld voor over (in handelaarskringen noemen ze die oneerbiedig ""goudzoekers");
sommigen willen alleen een geheel belastingvrije auto en anderen interesseert dat totaal niet, die willen gewoon een mooie 240 klassieker en nemen MRB voor lief;
iemand die een specifieke auto zoekt zal er ook meer geld voor over hebben dan iemand anders, bijvoorbeeld iemand wil een 264 maar perse in de kleur copper metallic.
Er zijn oldtimertaxatieboeken te verkrijgen met richtprijzen voor oldtimers in A, B,C en D conditie, waarbij de letter A voor concoursconditie en de letter D voor slechte en/of incomplete staat , maar het blijft in de realiteit toch een beetje "wat de gek er voor geeft".
Wat taxatierapporten betreft is mijn inschatting dat de marktwaarde (dus het bedrag waarvoor je de auto daadwerkelijk kwijt kunt) vaak op zo'n 50 procent -of soms nog minder - van de taxatierapportwaarde ligt.
Ik heb ooit een 245DL aut. verkocht met een vrij recent taxatierapport van 7.500 euro. De auto is weggegaan voor 2.750 euro. Hij had misschien 1000 euro meer opgebracht als ik wat meer geduld had betracht , maar verre van 7.500 euro.
Er zijn zoveel factoren die een rol spelen.
een paar voorbeelden:
sommige mensen willen alleen bij een bedrijf kopen omdat ze dan meer zekerheid hebben of denken te hebben. Prijsverschillen tussen particuliere of bedrijfsmatige verkoop zijn fors, 50 procent is geen uitzondering;
sommigen willen alleen een geheel originele oldtimer en hebben daar goed geld voor over. Anderen willen dat ook maar hebben er zo weinig mogelijk geld voor over (in handelaarskringen noemen ze die oneerbiedig ""goudzoekers");
sommigen willen alleen een geheel belastingvrije auto en anderen interesseert dat totaal niet, die willen gewoon een mooie 240 klassieker en nemen MRB voor lief;
iemand die een specifieke auto zoekt zal er ook meer geld voor over hebben dan iemand anders, bijvoorbeeld iemand wil een 264 maar perse in de kleur copper metallic.
Er zijn oldtimertaxatieboeken te verkrijgen met richtprijzen voor oldtimers in A, B,C en D conditie, waarbij de letter A voor concoursconditie en de letter D voor slechte en/of incomplete staat , maar het blijft in de realiteit toch een beetje "wat de gek er voor geeft".
Wat taxatierapporten betreft is mijn inschatting dat de marktwaarde (dus het bedrag waarvoor je de auto daadwerkelijk kwijt kunt) vaak op zo'n 50 procent -of soms nog minder - van de taxatierapportwaarde ligt.
Ik heb ooit een 245DL aut. verkocht met een vrij recent taxatierapport van 7.500 euro. De auto is weggegaan voor 2.750 euro. Hij had misschien 1000 euro meer opgebracht als ik wat meer geduld had betracht , maar verre van 7.500 euro.
