Verroest

[Zwarte Flirt]

Na de bodem eens wat anders, iets wat ik me al heel lang heb voorgenomen en enige tijd geleden van Sjef bij Scandcar gratis uit een wrak mocht snijden.

De achterlichtjes die bij een 240 uit 1976 horen.

En toen we de achterkant een beetje schoon begonnen te slijpen, kwamen we er achter dat het gepruts aan de Flirt toch eigenlijk wel meeviel.
De vroegere resten, net zo 1976 als de voorkant, zaten achter een hele dikke laag plamuur en dito laag tin.

Dat gaf een probleempje, want op tin geeft een lasapparaat een leuk vuurwerk van vonken, maar geen las.

Even een restauratiedeskundige ingeschakeld, de Porsche 356 liefhebber en handelaar Guido Dubbeldam.
Tin, werd vroeger vaak op het ijzer werd gesmeerd ipv plamuur, omdat het hetzelfde werkt en uitzet als staal.
Geen scheuren en geen roest meer onder de verflaag. Zo leer je weer eens wat.

Je moet er gewoon een vlammetje opzetten en dan druipt het vanzelf op de grond.

Als je haast hebt, neem je een staalborstel en veegt het weg.
En daarna kan je de staalborstel ook gelijk wegdoen.

De gastank werd op zijn plek geduwd met de heftruck, ook altijd handig zo’n ding.
Gelijk ook maar de gasleiding uit de rechter achterwielkast verwijderd, Dirk had hem daar al eens gedeeltelijk weggeschuurd met iets teveel gewicht op de achterbank, dus dat kan mij nu niet meer gebeuren.
Hij gaat nog steeds langs de rand van de bodem rechts onder de deuren en daarna langs een van de nog niet dichtgekitte roestgaten naar binnen en langs de wielkast onder de houten vloer en daarna direct boven de gastank langs naar de aansluitunit.


Inmiddels hangt de achteras er ook weer onder en mogen we nog een paar dagen de werkplaats blijven gebruiken,omdat de bazen nog geen zin in werk hebben.